Bij spelend leren gaat het anders. De pedagogisch medewerker of leerkracht zet spel in als middel om het leren te bevorderen en ondersteunen en begeleidt dit. Hij of zij biedt de materialen aan, stelt de kinderen vragen, geeft woorden aan handelingen en objecten en stimuleert daarmee het taal- en denkvermogen. Samen denken de kinderen hardop na over de stappen in de aanpak en komen met elkaar tot oplossingen. Onderzoek wijst uit dat kinderen meer betrokken zijn bij deze begeleide of gestuurde manier van spelen dan bij onbegeleid of ongestuurd spel en zo meer leren. Vooral als de volwassene denkvragen stelt, draagt dit bij aan de cognitieve en taalontwikkeling van de kinderen.
Gestuurd of ongestuurd?
De pedagogisch medewerker of leerkracht kan met gestuurd spel nieuwe woorden (of taal) aanbieden of specifieke vaardigheden (zoals rijmen) oefenen die in vrij spel minder aan bod komen. Belangrijk daarbij is dat een activiteit betekenisvol is voor het kind. Werken met betekenisvolle thema’s stimuleert de samenhang tussen de activiteiten en vergroot de betrokkenheid van de kinderen. Dat neemt niet weg dat kinderen niet voortdurend begeleid hoeven te worden om te leren. Met vrij spel zonder directe betrokkenheid van een volwassene kunnen ze oefenen met alledaagse taal en samenspelen.
Wat kun jij als ouder doen?
Als ouder kun je je kind helpen met leren samenspelen. Door mee te spelen voorzie je jouw kind in drie basisbehoeften: het hebben van een relatie, van competentie (‘Ik kan iets’) en van autonomie (eigen keuzes maken). Fijn samen bouwen, samen met de poppen spelen, een rollenspel doen, gezelschapsspellen spelen, er is zoveel mogelijk. Ga mee in de ideeën van je kind en geniet van het spelen!
